1940’lı yıllarda lokantaların pişmiş yemeklerini sergilemesi çok büyük bir sorun olmuş. Zamanın yazarları dükkanların önünden geçerken ekonomik gücü olmayanların içlerini çekerek vitrindeki yemekleri seyrettiklerini ve konuya belediyenin el koyması gerektiğini yazmışlar. Fakat belediye meclisinde muhalefet edenlerin yüzünden bir türlü hayata geçirilememiş, uygulamada aksaklıklar olmuş.
AÇIK BÜFE ÖZGÜRLÜĞÜ
Aradan geçen elli yıldan sonra ülkemize açık büfe ithal edildi. Yemekler daha da açıldı saçıldı. Aksırıncaya tıksırıncaya kadar yemek yaygınlaştı. Ama beraberinde bir takım sorunlar da getirdi açık büfeler. Erken açılan büfelerde uzun süre bekleyen mayonezli yemekler, benmarilerde bekleyen balıklar dert oldu mutfakların başına. Fakat insanlar yemek hakkı ve hürriyetinin yaşanmasına açık büfelerle kavuştular.
UZAKTAKİ SALATA BARLARI
Genellikle açık büfelerde salata barları sıcak yemeklerden ve soğuk başlangıçlardan uzak köşelere konuluyor. Sanki daha çok kalori almak teşvik ediliyormuşçasına. Çünkü açık büfelerde salata barı uzaktaysa az yeniliyor. Tabaklara konan miktarlar çok önemli, iki parça yemek koyarsanız daha az yiyorsunuz, tabağınızı tıka basa doldurursanız bitirmek için çaba sarf edip daha fazla yiyorsunuz.
AZ YEME TÜYOLARI
Yemek hakkı ve hürriyeti, ülkemizin nimetlerinin çeşitliliğini gözler önüne serince fazla kilolar da sorun oluyor. Chopstick ile yiyenler az yiyor. Çatalla yiyenler genellikle şişman oluyor. Çikolata, kuru yemiş v.s gibi yiyecekleri kolunun uzanacağı mesafelerden uzak tutanlar daha az kilo alıyor.
YEMEK KONULARINI TARTIŞIN
Yemek konusunu ne kadar çok tartışırsak o kadar az yeriz. Özel duygusal tokluğa önem verin. İlk yediğiniz çok lezzetli gelecektir. Tadında bırakın. Marketlerdeki büyük paketler hep çok yedirmenin öncüleri olmuştur. Hayatın tadını daha uzun almak istiyorsak yediklerimize dikkat edelim. İnsan ne yerse odur. Ama bazen de diyorum ki hayatın bize sunduğu güzel şeyleri tatmadan on yıl daha fazla yaşamanın ne anlamı var? Yaşasın yemek hakkı ve hürriyeti!
Son Yorumlar